Pracownia Badań Humanistycznych nad Problematyką Górską
zaprasza na wykład dr Patrice Dabrowski

„Odkrywanie” Karpat: Epizody w obrazowaniu i przekształcaniu pogranicznych pasm górskich.

12 listopada 2018 r.
godz. 16 | sala 143

Dr Patrice M. Dabrowski jest absolwentką Uniwersytetu Harvarda (USA), zajmuje się historią Polski i Europy Środkowo-Wschodniej. Jest autorką licznych artykułów i rozpraw naukowych oraz dwóch cennych monografii: Commemorations and the Shaping of Modern Poland (Indiana University Press, 2004); „Polska: Pierwsze tysiąclecie” („Poland: the First Thousand Years”, NIU Press, 2014).
20 maja 2014 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski nadał jej Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, czyli odznaczenie, które Prezydent RP przyznaje cudzoziemcom i zamieszkałym za granicą obywatelom polskim, którzy swoją działalnością wnieśli wybitny wkład we współpracę międzynarodową oraz współpracę łączącą Rzeczpospolitą Polską z innymi państwami i narodami.
Patrice M. Dabrowski otrzymała order za wybitne zasługi w działalności naukowej i badawczej oraz za popularyzowanie wiedzy o historii Polski.

“Odkrywanie” Karpat: Epizody w obrazowaniu i przekształcaniu pogranicznych pasm górskich.

Jak można zrozumieć pojęcia „odkrywania” Karpat? W trzech różnych okresach historycznych Polacy używali określenia Karpaty wobec trzech odrębnych pasm tego łańcucha górskiego. Pod koniec XIX w. uznano, że warszawski lekarz Tytus Chałubiński „odkrył” Tatry, w latach trzydziestych XX w. deklarowano, iż „odkrywamy” Huculszczyznę (czyli zamieszkałe przez Hucułów Karpaty Wschodnie), a po drugiej wojnie światowej powtórzono, że „odkrywamy” Bieszczady. Prelegentka zamierza dowieść, że mikrohistoria tych trzech „odkryć” pozostaje w ścisłym związku z kulturą i mitologią narodu oraz szeroko pojętą problematyką społeczną, nie tylko w regionach górskich, ale również na obszarach nizinnych. W 100-lecie odzyskania przez Polskę niepodległości spróbuje odpowiedzieć na pytania, z którymi zmierzali się „odkrywcy” Karpat: na czym polegała polskość w czasach gdy nie istniało państwo polskie, jakie były warunki zgodnej koegzystencji społeczeństwa wielokulturowego, a także jak sobie wyobrażano Polskę przyszłości.